Hola

Dit zijn stukjes die ik iedere keer heb opgeschreven tijdens onze reis in Cuba!

Na 2 weken in Cuba te zijn, denk ik dat ik daar wel het een en ander over kan vertellen. Ten eerste de taalbarrière wat toch soms wel een beetje lastig kan zijn. Wanneer ik op mijn beste Spaans vraag: Donde esta el Banjo? En dan een antwoord krijg waar ik niks van begrijp, is dat best lastig kan ik je vertellen. Eigenlijk wil ik dan zo snel mogelijk naar de wc, want dat eten hiero doet vreemde dingen met je maag! Ook moest ik in het begin er erg aan wennen dat ik mijn poepdoekjes in een apart bakje moet stoppen! Gelukkig hoeven wij deze niet zelf leeg te maken!! Genoeg over mijn taalbarrière want ik begin al aardig af te dwalen heb ik het idee..

Nu even over het geld: Ze hebben hier dus twee verschillende munten de Cubaanse Peso(waar de Cubaanse rukkers zelf mee mogen betalen) en de C.U.C(waar wij dus lekker mee mogen betalen). Om het makkelijker te maken noemen we deze munt kukjes! Gelukkig dat de kukjes 25 x zo duur zijn en wij dus meestal(lees altijd) 25 keer zoveel mogen betalen. In het begin hebben we nog wel geprobeerd om met de peso te betalen maar op de een of andere manier hadden ze meestal door dat wij geen Cubanen zijn. Ik weet ook niet hoe ze daar zo snel achter komen! Na 2 weken ben ik er wel aan gewend en vliegen de kukjes flink de portemonnee uit en zullen er dus ook weer nieuwe in moeten komen. Wij gaan ff met de speciaal aangeschafte credit card pinnen! Komen we bij de enige bank van het dorpje die op Zaterdag open is aan, staat er een vrij lange rij mensen te wachten.. Wij netjes achter aan gesloten, na een half uurtje wachten is het dan zover we mogen eindelijk naar binnen om de kukjes te pinnen. Wat blijkt, willen die rukkers nog ff 11 % commissie hebben op het totaal bedrag van wat je pint. Dat betekent dus dat we 600 kukjes pinnen, we er 673 moeten pinnen omdat de bank ook nog ff 73 kukjes wil hebben. Dit is ongeveer 65 euro!! Maar we hebben het erg graag voor over, want het is hier wel echt mooi en we komen op plaatsen! Super!!

Het volgende wat ik nog graag met jullie wil delen zijn de casa's waarin we overnachten! Dit zijn over het algemeen kamers in een huis bij mensen thuis. Deze mensen verwachten dan vaak dat je ook mee eet en ontbijt. Erg leuk maar in het begin ook wel erg wennen, wanneer je een bruine soep aangeboden krijgt die eruit ziet wat er aan de achterkant ook uitkomt... Ja je kunt ook niet maken om het niet op te eten dachten wij! Dus met lange tanden heb ik de soep nog redelijk weten weg te werken, Rianne heeft hem laten staan wat je dus echt niet kan maken hé! Hahaha.

Ook niet onbelangrijk zijn natuurlijk de vrouwen! De vrouwen lijken allemaal best op elkaar, want deze proberen zich te allen tijde in een klein strak broekje te hijsen (maakt niet uit wat de omvang van de vrouw is). De kleuren van deze broekjes lopen uiteen van knalroze naar (dat vind ik persoonlijk de mooiste) een broekje van nep spijkerstof met een mooie rode naad eroverheen. Echt schitterend om dit af en toe te zien en ook niet!! De truitjes die ze aan hebben lijken wat dat betreft ook erg op elkaar en er zitten er vaak ook 2 onder verstopt die er bijna uitfloepen!

We hebben ook voor het eerst een illegale aankoop gedaan! Nadat we eerst met een Cubaan wat zijn gaan drinken (hij sprak erg goed engels) en hij ons vertrouwen gewonnen had, heb ik aan hem gevraagd of hij niet een doosje sigaren kon regelen voor mij! Dit zag hij natuurlijk wel zitten en hij is voor ons een mooie grote doos sigaren gaan regelen.. Het zijn dezelfde die hij die niet genoemd van worden (Fidel Castro) rookt. We moesten er ook nog een fles rum bij kopen anders kon hij het niet redden voor het afgesproken bedrag. Nadat we deze aankoop hebben gedaan begon er bij ons toch een beetje vreemd gevoel op te spelen.. Zijn ze wel echt? Zijn degene die onderop liggen niet nep? Na de doos grondig geïnspecteerd te hebben en er zelf eentje geprobeerd te hebben. Kunnen we toch, beste lezers tot de conclusie komen dat we een goede aankoop hebben gedaan. Het vreemde is dus wel dat we de Cubanen moeilijk kunnen vertrouwen omdat wij het idee hebben dat iedereen ons een loer wil draaien. Gelukkig niet iedereen.. Vrijdag hebben we voor Rianne haar verjaardag een salsa les afgesproken. Ben benieuwd of hij dan weer komt opdagen of dat hij verstek laat gaan. Om hier maar even op terug te komen, kan ik jullie melden dat wij zelf verstek hebben laten gaan! Dit omdat Rianneke last had van krampen in haar buik.

Maar achteraf ben ik toch tevreden over de koop, helemaal toen we een Nederlands stel tegenkwamen uit Nijmegen die het geen probleem vonden de aankoop bij mijn broer af te leveren!

Deze week zitten we in Baracoa het oostelijkste puntje van Cuba. Hier zitten we in de mooiste casa die we tot nu toe in Cuba hebben gehad. Een klein eigen appartementje boven het eigen huis van de mensen, met bijkomend voordeel dat de mensen van de casa kunnen heerlijk koken. Helaas dat Rianneke hier getroffen is door hardnekkige buikkrampen en nee moeders er is geen zwangerschap in opkomst! We hadden in onze planning staan dat we eigenlijk vandaag een helse rit met de bus van Baracoa naar Habana zouden maken. Maar doordat Rianneke buikkrampen had, hebben we de tickets op het laatste moment gecanceld en uitgesteld tot morgen. Wat uiteindelijk een geluk blijkt te zijn. Daardoor waren we ‘genoodzaakt' een wandeling te maken naar bahia de miel. Wat door andere ook al gedaan is en daardoor hadden we er niet erg veel verachtingen van. Onderweg werden we door 2 Cubanen op een vriendelijke manier aangesproken en hadden deze keer niet echt het idee dat ze iets van ons wilde hebben. Ze vertelde over een naturel pool, wij begrepen er echter weinig van. Maar wij vol goede moed, deze 2 Cubanen, die ook erg goede gidsen waren achtervolgd tot we bij een of ander hutje kwamen waar 2 andere Cubanen ons op stonden te wachten. Deze vertelde ons dat dit een Nationaal park was en of wij ff 5 cuc pp wilde dokken. Na kort overleg toch besloten dit te doen. Waar we achteraf, zal blijken, geen enkele spijt van zouden hebben. Wij wisten nog steeds niet wat ons te wachten stond. Na een wandeling bergop van een klein uurtje zijn we bij een huisje aangekomen waar de oom woonde van onze gids. Deze pakte een grote lamp en we moesten hem achtervolgen, nog steeds onwetende waar we uit zullen komen. Na een afdaling van een klein uurtje komen we uiteindelijk aan bij een grot waar een super lekker klein meertje in ligt. Hier konden we gewoon in zwemmen. De gids verteld ons dat wij het tweede Nederlandse paar zijn die in deze grot heeft gezwommen. Echt een onvergetelijke ervaring. Nadat we terug zijn gelopen, zijn we door deze man nog volgestopt met allerlei heerlijke verse vruchten(echt lekker) en heeft Rianne voor haar tere huidje een lekker cocos olietje gekregen.. De gidsen hebben ons nog cayo blanco laten zien waar nog weinig van over was na de orkaan van afgelopen jaar! Op de terugweg nog even bij een vrouwtje heerlijke chocolade gekocht en een of ander coco's papaja, suiker mengseltje (in ruil voor mijn hemd)! We hebben echt genoten vandaag!

Vanaf hier gaat Rianne verder (want ik heb geen zin meer)

Hola!!

Na Baracoa zijn we naar Vinales gegaan. Een vreemde aankomst als je na 25 uur in een bus wordt vastgeklampt door tientallen mensen die heel graag hun casa willen verhuren. We konden helaas niet meteen weglopen omdat we onze tas moesten hebben en alle mensen gewoon bij het laadruim van de bus stonden. We hebben ze vriendelijk bedankt en vaak geroepen ‘ya tenemos': we hebben al. De volgende dag zijn we terug gekomen om dit schouwspel is vanaf een afstandje te bekijken: erg vermakelijk! We hebben een top casa gevonden waar we lekker te eten kregen en waar ik verwend werd met thee'tjes en medicijnen voor m'n buik en koen met sigaren en cocktails (verschil moet er zijn). De zoon van de casa eigenaar is dokter dus dat is heel makkelijk! Het gekke is dat we hem nooit hebben zien werken, hij was altijd thuis. Hij vertelde ons dat hij geen auto had en moest liften naar zijn werk...dan is het natuurlijk altijd de vraag of je er wel komt. Everything is possible in Cuba! Vinales is een leuk klein stadje met een vriendelijke sfeer. Ik ben Koen nog bijna verloren aan een dikke negerin die erg graag met een hollandse man wou trouwens en al haar zinnen op koen had gezet. Toen ik de winkel uit kwam hoopte ze vurig dat ik zijn zus was, maar helaas....

Als je in Vinales bent moet je eigenlijk ook een paardrijdtocht hebben gemaakt. Via onze casa hadden we een daarom een paardrijdtocht geregeld. Het was prachtig weer en er stonden zoals afgesproken twee mooie paarden klaar en een guide die ons ging begeleiden. We vertrokken lekker rustig en het zat nog redelijk relaxed op zo´n paard. De omgeving was prachtig! Overal paden van rode aarde, veel tabaksvelden en gigantische rotswanden. Na een tijdje op onze beestjes kwamen we aan bij een grot. Deze is niet officieel geopend voor publiek maar dat maakt in Cuba niet veel uit. We werden door een gids met een kleine lamp begeleid door een pikdonkere grot. Uiteindelijk kwamen we aan bij een meer waar we mochten zwemmen! Een vreemd ervaring zo in het pikkedonker. Het water was voor mij ook een beetje aan de koude kant maar koen heeft fanatiek de borstcrawl gedaan. Toen we weer buiten kwamen donderde het en kwam de regen met bakken uit de hemel. De paardjes waren hier geloof ik niet zo dol op en besloten het tempo wat te verhogen. Omdat we nou niet de meest geoefende ruiters zijn stuiterde we als een gek op dat paard en vooral Koen had nogal last van z´n ´ijtjes´ zoals de guide het noemde. Toen de slappe lach overging in ´het echt niet leuk meer vinden´ zijn we gaan schuilen bij een tabaksboer. Die gaf ons allereerst een vers drankje in een kokosnoot en een sigaar. Daarna een leuke uitleg over hoe de sigaren gemaakt worden. Toen de regen wat minder was hebben we onze tocht voorgezet en zijn uiteindelijk zo ongeveer heelhuids thuis gekomen. Koen alleen met schaafwonden en ik met een aantal blauwe plekken.

De volgende dag hadden we een illegale goedkope taxi geregeld die ons naar een grot bracht ff buiten Vinales. We hebben een hele gave tour gekregen door een grot van zo´n 65 vierkante meter in de bergen. De grot wordt zo goed mogelijk in zijn originele staat gehouden dus geen gekleurde verlichting en mooie paadjes maar een pikke donkere grot waar je goed moet uitkijken waar we doorheen gelopen en geklauterd hebben. We zijn helemaal op de hoogte van het ontstaan van de grotten en de beestjes die er leven en van alle natuurkundige processen waardoor de stalagmieten en stalagtieten tot stand komen. Daarna bracht onze eigen taxichauffeur ons weer terug en zei dat hij nog wel een mooie rivier wist waarin je kon zwemmen (het was bloedheet). Na wat afdingen heeft hij ons naar de rivier gebracht. Een super mooi plekje waar de locals op Zondag gaan afkoelen in het water en van bruggen springen en aan lianen hangen. Weer een topdag dus!

De laatste dagen lekker in Habana gespendeerd. Leuk om na een maand terug te keren en je een stuk meer thuis te voelen. We hebben een leuke goedkope casa gevonden (Steffie en Anouk: de groetjes van het motje van de casa!!) en genoten van het weer, de stad en de muziek! Op 27 april dachten we dat onze reis in Cuba erop zat en kwamen we aan bij het vliegveld. Cuba wou ons blijkbaar graag nog even houden en had de vlucht gecanceld. de reden was dat er geen vluchten zijn naar mexico, maar heel af en toe wel...lekker duidelijk dus! Toen we bijna onze vlucht hadden omgeboekt naar Costa Rica kwam meneertje opeens met de mededeling dat er 28 april een vlucht naar Cancun ging om 5 uur 's ochtends. Wij helemaal blij! Het enige probleem was dat onze kukjes op waren... Gelukkig vonden we nog 30 euro die we konden inwisselen waardoor we in ieder geval nog een nachtje konden betalen en een taxi naar het vliegveld. De laatste dat was dus een budget dag en hebben geleefd op cuba libres en koekjes. Gelukkig ging de vlucht om 5 uur 's nachts wel en kwamen we heelhuids aan in Mexico!

Wat is het heerlijk om weer in een normale wereld te zijn! Ze hebben hier weer spullen en normaal eten en mensen die snappen dat het veel leuker werken is als je vriendelijk bent tegen toeristen. We zijn op aanraden meteen naar Tulum gegaan en we zitten nu in een heerlijk hostel met vooral packpackers! 's Ochtends eten we zelfgebakken wentelteefjes en 's avonds kunnen we weer normaal een lekkere salade maken. Daar hebben we een maand naar verlangt! Het strand is hier geweldig; wit fijn zand en blauwe zee! Gister heb ik een bijna dood-ervaring gehad. Er viel een cocosnoot uit de boom ongeveer een halve meter naast me! Ik ga er een eind aan maken want het is hier zonde van mijn tijd om te typen als ik ook met een biertje in een hangmat kan gaan liggen!

Adios!!

Koen y Rianne

PS. Foto's zijn te zien op: http://picasaweb.google.com/riannedesoet/Cuba#

pps. Sara bedankt voor je lekkere kusje, ik heb hem opgevangen!